Traumaheling en het zenuwstelsel

Ons zenuwstelsel is een complex systeem dat een rol speelt bij hoe we bewegen, hoe we zintuiglijke prikkels verwerken en bij al onze emotionele en cognitieve processen.

Vooral het autonome zenuwstelsel is super interessant! Want hoe we omgaan met de uitdagingen in het leven is namelijk helemaal afhankelijk van dit deel van ons zenuwstelsel. Het zorgt er autonoom voor dat we in leven blijven. Het regelt je ademhaling, spijsvertering, bloeddruk, lichaamstemperatuur, etc.
Het is constant aan het reguleren, staat in verbinding met al je organen en houdt elke cel van je lichaam in de gaten! Dit systeem is hiermee in staat om het evenwicht in je lichaam te herstellen.

 

Stressvolle gebeurtenissen

Deze zelfregulerende functie kan verstoord worden door stressvolle en/of traumatische gebeurtenissen. Je zenuwstelsel komt ook dán automatisch met een reactie om te vechten, vluchten of bevriezen.
Vaak zijn het steeds dezelfde (beschermings)patronen waarin we terechtkomen als we ons onveilig en niet verbonden voelen. Symptomen van trauma zijn o.a. overgevoeligheid, overprikkeling, een gevoel van afgescheidenheid, verwarring, onvermogen om voedende contacten aan te gaan, terugtrekken en opgefoktheid..

 

Er is hoop

Het autonome zenuwstelsel wordt gevormd door vroege ervaringen maar kan door nieuwe ervaringen steeds weer een nieuwe vorm krijgen! De afgelopen jaren is er heel veel ontdekt over de werking van het zenuwstelsel en traumasymptomen. O.a. de polyvagaaltheorie van dr. Stephen Porges en het werk van Peter Levine (Somatic Experience) zijn baanbrekend geweest.

 

Traumaheling

Voor het verwerken van trauma is er alleen over nadenken en praten niet voldoende. Trauma zorgt nl. voor geblokkeerde en bevroren gebieden in je lichaam. Door een combinatie van ademwerk, lichaamswerk en traumaheling kun je afdalen in de diepere (veelal onbewuste) lagen van je systeem en de daar opgeslagen spanningen gaan begrijpen en ontladen. Je creëert nieuwe ervaringen waarbij je wél in het hier en nu kunt ‘blijven’ en jezelf wél kunt reguleren.

Veel onverwerkte emotionele lading en/of trauma heeft te maken met hechtings- en verbindingsthema’s en is ontstaan in een vroegere afwezigheid van veiligheid en verbondenheid. Tijdens sessies is het daarom heel belangrijk dat je op een veilige wijze de gevolgen van deze onverwerkte emotionele lading kunt onderzoeken en oplossen. Je heelt de verwondingen en kwetsuren uit je jeugd en integreert tegelijkertijd delen van je oorspronkelijke bewustzijn, je essentie. Dit opent de deur naar volwassenheid, bestaansrecht, autonomie, meer verbondenheid, authenticiteit, vrije expressie, etc.

 

De antwoorden zitten in je lichaam